Gecenin en kuytu karanlığına oturmuş gökyüzüne bakıyorum
Aynı şehrin, aynı siyahında, ayrı kaldığım seni düşlüyorum.
Yıldızları kıskanıyorum,
Öylece yukarıdan güzel yüzünü aydınlatıp seni izleyen,
Ay’ı kıskanıyorum…
Yaradan’ın büyüklüğünü zikrediyorlar sana her göz kırpışlarında.
Ben ise yalnız karanlığına bakabiliyorum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta