Gece Şiiri - Nilay Öcal

Uykuya yürüyorum artık
Ayaklarım çıplak
Ayaklarım yorgun
Ayaklarım bile mutlu benden
Artık uykuya yürüyorum

Yağmura değmeden ıslanmış gözyaşlarım
Ateşe değmeden yanmış
Yanmış da sönmüş bile içim, dışım
Dumana dönmüş her rengi sakladığım son sırrın
Dumandan ötesi yok biliyorum
Az kaldı buluta ermeye, dayan gecem
Sana bu son telaşım

Korkarlar her anlamından
Her yazdığımın her hecesinden
Anlamazlar
Ama korkarlar
Geceyi yalnız karanlık sanırlar
Gündüzü apaydınlık
Bir bilseler,
Gündüz geceden daha karanlık

Duman çökmüş her şeyin üstüne
Geceye sakladıklarıma
Kenarda köşede kalmışlara bile duman çökmüş
En kuytudaki bile yanmış
Sönmüş
Şimdi dumana dönmüş rengi
Her şey duman rengi
Gece bile yanmış ki dumandan görünmüyor

Korkutup kaçırdığım her sevda uyumalı artık
Ben uyumalıyım

(Pulsuz Mektup/Etki Yayınevi/2007)