Gece Şiiri - Selami Utkan

GECE

Dün gece yine yokluğunun hüznü sardı,
Gözlerim karanlık sokaklarda seni aradı,
Görmek istiyordum gökyüzünde hayalini,
Gecenin sessizliğinde belki duyardım sesini.

Karanlıkta geçtim teker teker evleri,
Kendime mekan seçtim boş kalmış sahilleri,
Serseri atlar gibi coşmuştu deniz,
Sular öfkemi anlatıyordu yıldızlara bensiz.

Ay, beyaz yüzüyle aydınlatmıştı mavi suları,
Denizi süslemişti şehrin renkli yakamozları,
Sanki ahu gözlerin parlıyordu ayın içinde,
Bakışların ısıtmıştı bedenimi, soğuk sahilde.

Gece sahilde kayalıklar ev sahibimdi,
Mavi sular seni çağıran kalbimdi,
Beyaz gökyüzü seni saran sevgimdi,
İçinde yıldızlar seni benden alan rakibimdi.

O gece beyaz bir peri olmuştun semada,
Gül yüzün aks olmuştu bu pembe rüyada,
Sonsuzlukta kayboluyordun yıldızlar söndükçe,
İçime tekrar hüzün çöküyordu sen gittikçe.

Gökyüzü boş kalmıştı, azgın sular durmuştu,
Ufukta güneş ilk kızıllığıyla doğmuştu,
Martılar yavaş yavaş terk ediyordu yuvalarını,
Sahiller yeniden kucaklıyordu insanlarını.

14.02.2001

SELAMİ UTKAN