Gecenin karanlığı kabus gibi çökünce
Bir sıcaklık ararsın.
Sigaranın ateşi yetersiz gelir sana
Başka sıcaklıklara yönelirsin
Tanıdık bir ses ararsın, bildik bir tını
DJ’ler ısıtmaz içini
Bütün sesler kuru bir gürültü
Başka bedenlerde yükseltmez ateşini
Şehrin ışıkları sana yol göstermez
Gün doğumunu beklersin ısınmak için
Sarılırsın kâğıda ve kaleme
Kâğıtlar biter umutlar bitmez
Işıklar sönmeye başladığında
Son ayakta kalma mücadelesi verirsin
Gözlerin kapanır usulca
Gün senden habersiz doğar
Umut ve sıcaklık umurunda değildir
Çünkü bu son gecen, son kapatışın gözlerini
Bu soğuk şehirde
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(27.10.03) mebs
![Volkan Yelken](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/25/gece-366.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!