Gece Şiiri - Orhan Doğan

gece sakin,karanlık hüzün
dili yok,yokluğunun
yokluğunun,dili yok.
gece sensiz,gece sessiz,
ben kimsesiz...
ağır bir boşluk sol yanım, sus-ma
derin bir sızı yüreğim,ne olur, dur-ma
hep böyle...
hangi gece aklıma düş-sen
yıldızlar kayboluyor
hava yağmura dönüyor
yüreğim kabarıyor,
yüreğim kara-rıyor.

sonra
sonra,gün doğsun istiyorum,
gün doğsa,
ah gün bir doğsa,
gün
belki
sen...

dışarısı karanlık,
odam yalnızlık,
radyoda ince bir saz
masada boş bir kadeh
ve odamın en can alıcı köşesinde resmin,
gözlerin,
gözlerin mavi bir ışık demeti
sessizliğin sebebi
çünki dili yok sensizliğin,
sensizliğin dili yok.
bitsin artık bu zifirilik,çekilsin
gün doğsun...

gün doğsa,
ah gün bir doğsa,
gün
belki
sen...