Gece soğuk...
Gece uzun bir ömür kadar...
Ay başlamış yine küçük kandırmacasına,
Güneş karanlık bir köşeden izliyor kıs kıs gülerek onu...
Evlerin ışıkları tek tük yanıyor,
Kim uyumayıp oturur ki bu insanı yutan karanlıkta bilmem,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta