Geceyi ben çizerim
Hergün tekrar tekrar
Bir iki yıldız serpiştiririm gökyüzüne
Silerim tüm renkleri
Bir tek siyah kalır
Sonra da oturup seyrederim
Her yana gerdiğim siyah örtüyü
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta