Nevm ki, dinlendirir bedenimi belki ama;
Düşüncelerim yorgun, ve yırtarım geceyi.
Toprakla eş değer olur, yorgan vücuduma.
O vakit te ruhumdan kaldırırım perdeyi.
Gözlerimde kırmızılık, yüreğimde hicran.
Seher vaktini aştım, sessiz feryadımla ben.
Sadece sen duydun Rabbim, birde meleklerin,
Senin le sevdim, böylelikle bir geceyi ben.
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiyet Yoncalık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/31/gece-254.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!