GECE 24 ü GEÇERKEN
Usul usul
Sinice iniyor perdeler,
Zampara sinekler vızır vızır tepem de
Gece 24ü geçerken
Sol vuruyor karanlığın acısı,
Özlemlerim
Dökülüyor damla damla yerlere
Gece 24ü geçerken
Şarkılar çalıyorum kendimi avutmak için
Nağmeler can damarım da
can çekişiyor
Zavallı gözlerim sende kaldı
Tene değmiyor kirpiklerim
Gece 24 ü geçerken.
Kalkıyorum yavaş yavaş yaklaşıyorum
Gölgen düşmüş pencereye
Buhar tutmuş cama,
Bir ahh yazıyorum, koca bir ahh!
Karalığın öfkesiyle
Çırpınan, çıplak dallar
Sancı çeken toprağın kalbindeki tohumlar
Yüreğimde var oluyorsun
bin’bir sızıyla
Kıvranıyorum
gece24 ü geçerken.
Gökyüzüne bakıyorum.
hüzme hüzme iniyorsun tenime
en parlak yıldız dan
Yumruğumun acısıyla dengem kayboluyor
Taş duvarda savruluyorum
Sinsi gecede
Örtüyor üzerimi karanlık
Gece 24ü geçerken
Nerede ellerin,
Gözlerin,
Ya sözlerin
mum ışığındaki ayaz aksam geliyor aklıma
Soğuk odam, ve can çekişen beden
Bitkinim ben, sensizim.
Gece 24 ü geçerken
Zeynep AYDINLIOGLU
29.04.2008
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sivri sineklerın verdigi rahatsizlık tan dolayı yazdım bu şiiri
çok kalabalık bir yalnızlık bekliyor beni
kutluyorum
sevgiler
kibar tavasav
ay çok şekerdi :)
çok beğendim yaa...eline emeğine sağlık can...
TÜM YORUMLAR (3)