Gece Şiiri - Haluk Isikmen

geceyi sabah ettim...
saatler dakikalar izlerini acimasizca birakti uzerimde
tanidik simalarin merhabasi biraz beni kendime getirsede yuregimde hala gecenin yorgunlugu
yuzum mecburi gulumsemelerde
telefonumun sessizligi en buyuk dusmanim
paranoyak yaklasimlar
aramizdaki binlerce kilometre,ucsuz bucaksiz asilmasi zor deniz
yureginin duvarlari
belirsizlige dair onumde bircok gunbatimi
ne cok ozledigimin ifadesizligi asilmasi gerekenlerin bilincligi
ve farkinda olmadiklarin
bos sayfalara doldurulan kelimeler birer ruh hesaplasmasi
rahatlamak icin kendimle oynadigim oyun
kendimle olmanin bahaneleri
ihanetsiz sabahlarda