Gece Şiiri - Mehmet Faruk Türkoğlu

Karakışın kör ayazındayım,
gece soğuk,
dumanı tüten bir ömrün, yanıbaşındayım.
geriye kalan:
bir avuç kül,
rüzgarda savrulan.
ve bir çift kor parçası:
senin gözlerin,
yıldızlardan da uzakta sanki parlayan.
uzansam, dokunamam.
dokunsam,ellerim yanacak.
korkmaktayım.
gece acımasız,
ben güneşe hasret,inadına sabah çok uzak.
nefesim kasiliyor,avuçlarım yanıyor,
tükenmekteyim.
bir yıldız kayıyor,
dilek tutuyorum,
yıldız kaymasın.