Gece Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

Bir sis perdesinin ardından
Sanki küçücük bir tepenin sırtından
Gece sihir, gece
İçime süzülen çıngıraklı yılan

Bir sabun köpüğü gibi ellerimden kayıp
Hiçe sayıp varlığımı, bir el gibi uzayıp
Gece sessiz, gece
Hırsız apansız ruhmu çalan

Bir parçası pembe, bin parçası siyah
Pişmanlıklar denizim gibi eyvah
Gece duman, gece
Baştan sona hep yalan

Kurulmuş gözlerime sürgünlüğün kokusu
Farkına varamadığım bir sinsi pusu
Gece sürgün, gece
Vurgun, gece isyan, gece talan

Şakaklar kar, çıkmaz sokaklar eski yar
Ruhumu çaldırdım, yitiğim var
Gece soygun, gece
Kayıplara verdiğim son ilan

Ve.... ezgiler dökülürken dudağımdan
Bir anda ortaya çıkı, solumdan sağımdan
Gece katil, gece
Kurşun vakitsiz alnıma sıkılan.