gece, her ne kadar binlerce yıl geçse de çektirir çile
yalnızlığını hissettirince her yeni gece
ister genç bir erkek ol
ister orta yaşlı bir kadın
ya da ölümünü bekleyen bir ihtiyar
varlığın dayanılmaz acı çektirir ömrünce gün yüzü görmeyince
kimsesiz sessiz sokaklar kimsesiz sesli köpeklerle
sokak lambası ve ağaç gölgeleriyle
bedevi kurbağaların vaha arayışlarıyla
zührevi cır cır böceklerinin ümitsiz bekleyişleriyle
mezar olur altındaki toprak üstündeki gökyüzü
o insan için o gece
05.08.12
Kayıt Tarihi : 7.8.2012 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Uçan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/07/gece-2-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!