Kağnılar geçer geceleri sesleriyle uyanırım
İsmin sızar dudaklarımdan, usulca boşanır avuçlarıma
Tavana dikilir gözlerim bir türküyle avunurum
Koşarım yorulmam içerim kanmam yalnızlığıma
Kuytular, kuytuları bilirim en zifirisini en ıssızını
Bilirim gecenin yüreğinden çıkan hasret şarkılarını
Bu gece yağmur dinmese hiçbir ses duymasam
Yazdığımı bir ben bilsem birde gece, kimse bilmese
Yüzüm geceye dönük
Arkamda, hayat bağı gülüşler
Ruhunu hissettiren o en sıcak dokunuşlar
O en derin bakış
Ne yüzün unutturur kırgınlığımı
Ne de gel değişin dindirir ızdırabımı
Gece bitmese ne olur, alsam gündüzlerden intikamımı
Gece matem olur, sızar penceremden sessiz ve usulca
Artık dinlenilen her şarkı en içten ağlanasıdır
Yalınayak boş sokaklarda sana koşulasıdır zaman
Aldığım her nefes seninle verilesi
Yaşadığım her dem sana adanasıdır
Gece gelse otursa karşıma
Bu çaresiz derdi konuşsa
Anlatabilmem için seni
Keşfedilmeyen cümleleri
Bıraksa avuçlarıma…
Kayıt Tarihi : 3.12.2009 23:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suavi Mutuğu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/03/gece-2-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!