Gömülende gün morararak derin sulara
oyar karanlık ağır ağır yaşamın gözlerin,
Çekilir börtü böcek suskun sığınaklara
kuşlar tüneklerine
karın boşluklarına açlar,
Başlar korkaklığın çapul egemenliği
ortasında yüreği kömür karası gecelerin!
Sular durmamasıya
el yordamıyla akar
bilinmeyen sonsuz enginliklere,
Susar sesi soluğu süt çocuklarının
ve bakar bir öksüz maral yavrusu
yalçın kayalardan kan akan derinliklere..
Karanlıktır
sessizliktir
hareketsizliktir,
Mayınlı topraklarda ölü ruhlar gibi kalır anılar
Namluya kurşun sürmelere benzer dayayıp alnın ortasına
Göz kapaklarına bulaşmış bir resimdir uzak geçmişlerden
Gelip geçer alacalı, bulanık, usun süzgecinden
hayal-meyal binlerce ömürlük dünün görünüşleri,
Sel baskını bir adacığın sivrisindedir an
geri yanı kangren bir karanlık,
Çiçek bebekler
dalgalı, duygulu yürekler
ve başı dumanlı yiğitliklerdir gelecek günün düşleri...
Ölüm gibi çöker gece yaşam üstüne,
Yol yoktur, yordam yoktur
yoktur yaşam karanlığın egemenliğinde,
Güller kokmasa
güzeller gülmese
kuşlar şakımasa da
inancı yitmez varlıktan yüzde bir milyon kere
sabahın patlayan bir kızıl gül gibi yeniden geleceğine....
28/2/2011
Melbourne
Kayıt Tarihi : 3.3.2011 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi kutluyorum. Yüreğinize sağlık.
selamlarımla
TÜM YORUMLAR (14)