Gece Şiiri - Görkem Kaya

Lan gece
tutun bakalım tutunabildiğin zamanlara
nerede senin kör kuyuların
ıssız ıslaklıkların
derin yamaçların?
Ne biçim gece
bu gece.
Tutunsana bir yerlere
hay sarılası gelen duygularına da
özleyen dudaklarına da
çaresiz bakışlarını da........................!
Yorgunum lan
yorgun
uyumak istiyorum.
Seni özlemek
seni sevmek nasıl birşey
gece?
Hep kara tenin
hep yıldızlarla süslü bedenin
hep gizli saklı ellerin
Hadi şimdi gelme zamanı
bin ilk otobüse.
Gecenin zıkkım olası terkisi sallanma cok fazla
hafiften bir esintiyle gel
rahatlayasım var ellerimde.
Dingin bir sessizlik ezgilerde
seni özledim desem
sen de sevsen bu söylemi
ellerimi tutup
dudaklarımı özlediğini söylesen.
Hay gece tüküreyim senin sessizliğine
biri müzik açsın
biri bir şiir mırıldansın
benden olmayan
diğerleri şiirle müziği harmanlasın
sen de otur dinle
nasıl seslenilir sevgiye.
Üzerime çökme gece
yine sen
bir de ben
onsuz bir seferde.
Ne ararsın her gün
her yerde?
Yapma be gece
etme be gece
ne sen gör
ne ben diyeyim gece.
Tak beni de peşine
ben derim bir şiir
sen eşlik edersin sessizliğinle.

Yazmayacaktım
sadece özledim demek için oturdum masanın başına
ama oturdu kırmızı saten geceliğiyle yatağıma
kan kırmızı bakışlarıyla.
Hadi
sen giderken
bensiz kalma
sen de gel gece.

Ne gece ama?
Gep
Gece.....

Hadi git gece!
Gelirsin yine..............