Gece Şiiri - Erkan Küçük 2

Gecelerin kanatları olmalıydı
Düşlerin insanı yormadığı bir gerçeklikle
Dinamizm katmalıydı durmaya karşı.
Bir alemden diğerine geçerken
Bulutların şölenine eşlik edercesine
Bakmalıydı evrene insan
Deryaya dalıp gerçekliği aramaya çalışan bir adam var.
Gözlerini açıp baktığında gördüğü şey uzandığı döşek ve üstüne örttüğü yorgan
Bu bir hastalık mı bilmem ama düşüncede mümkün olan.

Geceden bir ses uyumama engel olan bir korku verir yüreğime
Kimsin demek gelir içimden ama cesaret edemem.
Kalkıp bakamam da dizlerim kırılmış, yıkılmış evin molozları üstümde.
Beynimde içeriye girmeye çalışan yabancılar var.
Kafamın zonkladığını hissedebiliyorum.
Şizofreni başlangıcı diyebilir doktor.
Sahip olduğum her şeyle sahipsiz bir cenazeyim döşeğimin üstünde.
Fakat ben, ben neden hala olduğum yerdeyim.