gece yakalayıverir bizi yaşam
tüm gündüzü silerek
budalaca düşleri yerle bir eder
acımasızdır gece
kurtulamaz hiçbir düş elinden
karanlıklar içinde takip eder bizi
arkasında iz de bırakır
çünkü bilir
çığlıklar sona erdiğinde
aydınlık bir düşe çarpacak
geri dönmek için
kararttığı yollardan kaçacak!
yitirdiğimiz neydi
bir zamanlar canlı olan hislerdi
ne gündüz ne geceyi dinlerdi
küçüktük
tutsaktık yani kendimizde
kıpırtıyla okşanırdı ruhumuz
ve masumdu haykırışlar!
şimdilerde
cesur korkak bir ruhun hezeyanlarıdır
belki hiç dile gelmemiştir
dinmiştir her tedirgin yürekte
dirilmemeye ant içmiştir
düşün, kaybolmuştur içinde
çekindiğin yaşam da değildir oysa
cesur gösteriler manasızdır artık
işte yitirdiğimiz budur
halsiz düştü hislerimiz
tek bir kıvılcım
ateşler mi duyguları
yeniden duyabilir miyiz
fırtınadaki dingin ezgiyi?
Kayıt Tarihi : 14.7.2024 01:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!