Ne zaman gece olup sessizliğe bürünse
Aklıma kabir gelir ya bir gün ölünürse
Tıpkı insansız sokak ve susan evler gibi
Kabirler de öyledir karanlık gökler gibi
Gece de birileri acılı ve hastadır
Birileri uyurlar sıcacık yataktadır
Aynı kabir de öyle kimisi azaptadır
Kimisi kıyama dek tatlı bir uykudadır
İşte gece yalnızlık nasıl çöker içine
Kabir de de yalnızsın azap çekercesine
Herkes dertli sohbetlik bulamazsın kendine
Seninse hesabın var diğerlerin aksine
Lakin gece biter de gün ağarır kalkarlar
Mezarlıktan geçenler öylesine bakarlar
Belki senin adını torununa takarlar
Gün gelir evladını yan kabrine sokarlar
Evet dünya her zaman lezzetlice olmuyor
Bir gün ölmenin hissi kolayca kaybolmuyor
Birsürü insan aldı ama toprak doymuyor
Kırk yıl geçti ömürden bir kırk daha kalmıyor
Kolay değil can tatlı ama bir hakikat var
O sebeple geliyor koca dünya bazen dar
Kabir yanlız olacak sadece amelin yar
Tüm bu hakikatleri kudretin var mı inkar
Kayıt Tarihi : 4.3.2023 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gecenin bendeki yansıması
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!