Ufukta dolunay ortalık ışık
Gecenin alaca karanlığında
Kafamı dinliyorum sessizce
Dalamanda böcek ses leriyle
Ayın ışığın da huzur buluyorum
Tek başıma gürültüden uzak
Rahatlıyor insan özüne dönüyor
Dalamanda böcek ses leriyle
Sehervakti horoz sesleriyle erken
Çelik gibi dipdiri kalkıyorum hergün
Istabulun puslu havasını çekemem
Dalaman da portakal çiçeği kokarken
Sanki istanbul hep buralara gelmiş
Ne,yana baksam istanbul plakaları
Nerde koy nerde deniz geziyorlar
Çokta canlarının degerini biliyorlar
Köyceğizde bir başka oluyor akşamlar
Göl kıyısında heryerden nameler yükseliyor
Sevgililer kolkola cıvıl cıvıl sahil boyunda
İnsan kendini alamıyor gizemli havasında
Cennetten bir köşe sanki oralar yemyeşil
Deniz öylesine dupduru masvavi yorgan
Büyülüyor ınsanı egenin güzel doğası
Bir gelen unutamıyor özluyor sanki vatanı
15/7/2022
S.karalaŕ
Kayıt Tarihi : 6.8.2022 11:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!