Bir Ocak’tayım ve gece,
Asfalt ıslak ve adımlarım sessizce.
İrkilirim rüzgar iliklerime esince,
Dallar geceye, geceyse ömrüme.
Kusarım karanlığa tüm derdimi insanca
İnsan mıdır geceden korkup ona sığınan da?
Ben korkmam, korkamam ki geceden
Sokulduğunda yatağıma yabancılamam.
Gözlerime, değdiğinde.
Sakindir bu ıssız gece de,
Yürürüm soluksuz ve uzunca.
Ardında yitip giden benliğimde,
Ardım geceye, geceyse gönlüme.
Her yazdığım hece örsün ası ipimi ilmek ilmek.
Uykum ölüme, geceyse ömrüme…
Kayıt Tarihi : 18.2.2022 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)