Gece Şiiri - Ümit Turhan

Zannetme, geceler hep sessizdir;
Herkesi uykusunda zannetme.
Nice dertler gece vakti çekilir;
Her dert dile vurur, zannetme.

Gece dinler, gece anlar derdini;
Karanlığı, kör zifiri zannetme.
Karanlığın gizindedir sırların;
Eller gibi dinler, kaçar zannetme.

Kırdığın nice gönül vardır, kim bilir;
Unutsan da, o unuttu zannetme.
Yıldızlarda geceye hep şâittir;
Tek mahkeme yeryüzüdür, zannetme.

Yargılanır gecelerde benliğin;
Pişmanlığın çare olur, zannetme.
Ne var ise gündüzleri yendiğin;
Karanlıkta seni boğmaz, zannetme.

Gece bir kitaptır, sen ise yazar;
Doldur şimdi içini, yaz azar azar.
Belki derman olur, belki de kızar;
Her şeyi hoş görecek, zannetme.