Gecenin nemi düşmüş gözlerine
Bakar iki ıslak kömür yüzüme
O kömür yakar yüreğimi
O kömür ısıtır içimi
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Her gecenin bir bir göreni..
Bir bakanı
Bakılmaya değer yanı olmalı...
Yoksa bitmez..
Hele uzun, kış gecelerinde..
O "kömür karası", gecenin aydınlığı işte..
Tebrikler Ahmet Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta