Gecenin ortasında
Yalnız başıma
Kendimi aldım karşıma
Konuştum saatlerce
Bendeki benle ve anladım
Gecenin sessizliğidir karanlık olan
İnsanın iç sesidir insanı yalnız kılan
Sessizliğin sesinde kendisi ile buluşturan
Ve özgürlüğe kavuşturan
Gerçekler ve kalpte saklanan sırlar
Dökülür o an gönülden
Yalan söyleyemezsin
Bazen ağlayarak itiraf edersin
Başka türlü deva bulamazsın
Gönlündeki yaralara
Gecenin karanlığını ört üstüne
Sessizliğini dinle iyice
Duyduğun ritimler melodiler
Ne varsa işte senin sesindir
Öz veledindir
Laldır gece
Konuşur herkesle kendi dilince
Sesizlik çökünce ışıklar sönünce
Çekil iç dünyana sarıl kendine
Gece çıkar açığa sırlar
Bedendeki arazlar
Kalpteki marazlar
İnindeki hayvanlar
Hırsızlar ve de arsızlar
Karanlıklar örter karanlık simaları
Karanlık emelleri kararmış vicdanları
Yarasa ruhlu insanları
Aydınlığa umuda sevgiye düşmanları
Gece başını koy vicdanına
Dinle ne der
Şaban YILDIZ
Şaban YıldızKayıt Tarihi : 8.9.2020 19:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her insanın gece kendi ile konuştuğu anlar vardır bu şiirde binlerce konuşmadan yarım kalan bir numunedir
![Şaban Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/08/gece-1255.jpg)
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)