Gece Şiiri - Ömer Gökçe 2

Mevsim; güz...
Havalar çoktan soğudu, çoktan sensiz.
Sensizlik soğuktu...
Nerden başlasam?
Uzandı yanıma,
Hiç korkmadan, utanmadan.
Ben karşı koyamadım; çocukça,
Aldı beni ellerine, yabancı ve yumuşaktı.
Çocukluğumdaki gibi...
Mevsim güz idi,
Köpek sesleri acele ve tedirgin.
Kapattı gözlerimi, sözlerimi.
Bilinmeze onunla gitmek!
Ve sen de yoktun ki,
Sardı beni karanlıkta,
Tek gözüyle gece...