Gece Şiiri - Kerim Tanış

Gece gece ve çok gece...
Bütün korkuların gün yüzüne çıktığı,
Zifiri karanlıkların,
Egemen olduğu o gece ....
Vazgeçmişti Ay gökyüzünden,
Yıldızlar patlıyordu yeryüzüne ...
Doğum sancısını çeken kadınların duası,
Boğazlarında düğümlü idi..
Lal idi sözcükler
Kör idi sevgililerin gönülleri,
Kan damlıyordu beyaz gelincikler, kan.
Gece,sabaha ulaşmak için;
Zaman kovalıyordu,
Sabah ise geceden nefret ediyordu ...
Gece gece çok gece...
Gökkubbe devriliyordu,
Rahmet yağmurları,
Ağlaya ağlaya değiyordu toprağa..
Ekinler nimet olmaktan,
Pişmanlık duyuyordu,
Gece gece çok gece....
Kerim TANIŞ