Gece
köleci gece...
yüreğimin alın terini sömürüyor
ellerimin emeğini
gözlerimin nurunu
hece hece...
karanlıksa köleciye bağımlı işkence
yoldaş yalnızlığım seriliyor göğsüme
kimsesizce...
Ay, ışığı ve yalnızlık
Sabır gibi gizemli, demli
Acısı yokmu ? var..
paylaşınca diner besbelli
ay ışır netameli
üleşir karanlıkla nemli nemli
ben yalnıza ne demeli
yatağı iğneli
uyurken gözleri açık
eh artık mim çekmeli...
ocak sonu 2016
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!