Gece Şiiri - Burak Kıllıoğlu

Gece
Sessiz
Bir uğultu var kafamda
Sadece o
Hem gece dediğin
Sessiz olur
Karanlık kadar sakin
Issız mı ıssız
İnsansız bir pusudur gece
İnsana kurulan

Niye uyanığım peki?
Başımın ağrısı geceyle ittifak etmiş
Uyutmayacaklar beni

Gece
Bir zamanlar biricik dosttun
Karanlık çökünce hüzünlenirdim
Sessizliğin içinde
Sessizce dökülürdüm
Yıkanırdı yüreğim
Yıkardım tüm geceyi
Gözyaşı olup akardım gökyüzüne

Ya şimdi?
Gece dediğin
Beni uyutan ninni
Üstümü örten yorgan
Sabah olmadan önceki tatlı esinti
Bunlardan gayrı gece bilmez oldum
Öyle bir hal ki;
Bekler oldum ne sabahı, ne de geceyi
Kördüğümüm şimdi
Çözemedim bu bilmeceyi.