Geç Zamanların Geç Kalınmışlığı

Kapıyı çalan senmisin, yoksa giden mi..
Kimin bu cenaze,
yüreğimden sökülüp götürülen ne?
Hani nerede şehla bakışlar,
neden şimdi bu feryadım.
Kime, veya neye ağlıyorum ben...
Geç zamanların geç kalmışlıklarında,
yorgun düşmüş yüreğim,
çaresiz üzerime düşmüş
gölgenin geçmesini bekliyor.
Artık karanlıkta el yordamıyla bile yürüyemiyorum.
İlahi vuslatı bir kez daha özlerken
tüm hayatı balçıkla sıvadık.
Tüm rayihası kayboldu baharın.

Yüzüstü kapaklandığım balçıktan doğrulmaya
bir çabam bile yok.

Hiç kimseye ait değilim.
Ve hiç kimse,
hiçbir hayat,
hiçbir bahar
ve hiçbir umut bana ait değil......