mutlak yokluğun aynasında mahkum
ham dünya idi sımsıkı sarıldığımız...
günü yutan gecede,
öksüz kalan mavide
ve
elimizde... gözü yaşlı kızıl şafağın anahtarlarıyla;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
