Geç zamanda... Şiiri - Zeynep Tavukçu

mutlak yokluğun aynasında mahkum
ham dünya idi sımsıkı sarıldığımız...

günü yutan gecede,
öksüz kalan mavide
ve
elimizde... gözü yaşlı kızıl şafağın anahtarlarıyla;
soğuk,
sağır,
dişi...

oysa, geçmişti bildiğimiz tüm zaman;
düş içinde bir nokta
ki, kuyruksuz!

ve
kurtlar ölmeden daha,
ışık es’meden yıldızlarda,
söz damlamadan mecliste
yani, her şekilde;
ama sonsuz küçük olandan değil!
_ak martılar gibi..._
çığlık çığlığa, suyla yandık derin düşünce...