Geç Zaman Şiiri - Tevfik Yaşar Tekeli

Geç zaman, bir kuytuda bırak benim elimi
Ebedi sükuneti ben orada bulayım.
O huzur beldesine sürüyüp bedenimi
Anılar gölgesinde hep beraber olayım.

Gelirse çocukluğum, düşlerin arasından
Buz tutan yüreğimde bir kıvılcım tutuşur.
Bin melek kanatlanır ruhumun beyazından
Şu ihtiyar gönlümde huzur şevkle buluşur...

Nasıl geçti bunca yıl; belki orda anlarım
Ne yaptım, nere koştum, nasıl harcadım seni?
Beni bırak benimle, belki durmaz ağlarım.
Lakin istemem bir kez beni öyle görmeni.

GEÇ ZAMAN! Bir kuytuda bırak benim elimi
Aşkım ve göz yaşlarım o köşede küllensin.
Usulca bırakırken emanet nefesimi,
Bu yorulmuş bedenim haşre kadar dinlensin.