Buruk da sevilirmiş, sonrasız...
Zaten nedir ki, zaman?
Geç, ve göç gibi ırak işte verdiği,
Düşlerin.
Yalnızlık ve yavanlık kadar ayrı,
Ama bir o kadar da bitişik işte,
Bendeki sen...
Güz ve giz kadar soğuğuna kalmışım ellerinin.
Kopyasız yaşanmışlıklardı belki yüreğindeki,
Tekrarı olmayan...
Soğuğun solgunluğa dostluğu kadar...
Ya da,
Benim benden olmam kadardı işte ömür...
Sana kaldığım kadar...
Kayıt Tarihi : 16.1.2022 11:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!