Sözlerin geçer durur aklımdan
biri solsa diğeri küsen bahçendeki güllerin
gözyaşı olup ağlattığın bu gözlerin
suçsuzluğu vurur yüreğime geç vakit
uykularım köşe bucak saklanır
intihar zamanını gösteren saatlerin
yanılmışlığı durdurur ellerimi
bir telaş bir panik suçlu misali
şarkılarda bulurum sancılarıma çareyi...
ve gözlerin düşer durur yüreğime
dokunduğundan beri iyi bakıyorum ellerime
yine hatıralar sorhoş işte geç vakit
neyseki sonunda uykuyu buluyorum
ellerim kalbimin üzerinde...
ve saçların savrulur durur pencereme
endişeler uyandırır tekrar geç vakit
oysa sen iyisin
zaten sigaram da bitik
kimbilir hangi rüyanda mutlusun?
yüzünün gülüşünü kim izliyor?
dokunan var mıdır acaba saçlarına?
neyse bu geç vakit
saçmalıyorum yine
zaten moralim de bitik...
ve güneş şöyle böyle açar
uykusuz gözkapaklarımın doğusundan
iyi ol isterim herkesten
korkarım bir damla gözyaşından
her güne aynı dilekle uyanır mı bir insan?
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 02:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!