mektubuma....
biraz kekik koydum biraz gül yaprağı....
birazda özlemişsindir diye köyümüzün toprağı...
gideli aylar oldu özlemişsindir....
beni değilse de köyünü....
bahçedeki gülleri....
kekiği severdin kekikli elleri....
ellerimle topladım tepelerden....
en güzelini güllerden....
çokça hasret mendilde koydum...
goynum da sakladım günlerce....
alır koklar hatırlarsın diye....
hatırlarsın belki boynu bükük bıraktığın gülünü....
anlarsın belki seni ne kadar özlediğini....
nasıl beklediğimi yolunu...
gülüm diye severdin ya hani....
hep gül derdin bana....
ama sensiz gülemem ki ben....
yari gurbette olanın gözü postacıda olurmuş...
öyle yola bakıyorum....
ardından baktığım yola....
postacı her salı gelse de ben umutla o yola....
gittiğin ve gelmediğin yola....
her gün onlarca arabanın....
yayanın geçtiği....
sadece senin geçmediğin o yola....
bakıyorum saatlerce ve ağlıyorum....
ağlıyorum gizlice....
hıçkırıkları içimde sessiz sessiz....
ben bu satırları yazarken....
sen gideli yedi ay on bir gün...
on altı saat sekiz dakika oldu....
an be an seninleyim sen varsın aklımda....
seni ne kadar sevdiğimi ne kadar özlediğimi anla....
anla ve dön artık....
ne dayanacak gücüm kaldı....
ne de mecalim....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 7.9.2022 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!