Zaman geçiyor.
Ve burada, bu ıssız diyarda,
Bir senin aşkınla renkleniyorum,
Haki ton renklerde.
Karanlığın aşıkları, sevdalıları hep burada;
Beni senden ayırmaya yetmedi,
Yetmiyor güçleri.
Hor görüyorlar sevdamızı,
Karı öldüren dip buzları gibi.
Ama anlayacaksın sende elbette birgün.
O her sevdadan ırak oğlu ırak gönle sahipleri,
Ve bir azimle sarılacaksın sevdana o gün;
Ölesiye aşkı tadacaksın,
Ölümü hak bileceksin kendine,
Tan ağarmasına bir şevkle koşacaksın;
Zamanın olmadığı o diyara.
Erbil iki dinler, bir susar.
Konuşacağı zamanı arar.
Her ne kadar yaşı küçük olsada
Eşe dosta bol keseden sunar.
Gönlü zengindir ama,
Düşmanını sefilliğe savar.
Darısı onunda başına,
İnşallah gülümseme gelir onunda gönlüne aşkla...
:1999:
Erbil KutluKayıt Tarihi : 17.2.2007 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)