Geç Oldu Şiiri - Burak Toprak

Tüm ışıklarını söndürdüm kalbimin,
Ruhumu başıboş dalgaların kucağına bıraktım.
Her rüzgarda kıyıya vurdu darmadağın umutlarım,
Hayallerimi kimsesiz bir köşebaşında unuttum.
Yürüdüğüm yollara kendimden parçalar bıraktım,
Tekrar dönebilmek için sevdaya,
Sevda için söylenen her sözü
Gökyüzünün maviliğinde buldum.
Kimsesiz bırakılan düşler
Bulutlarda birikip, yağmur olup inerken yeryüzüne,
Her damlada kendi düşlerimi aradım,
Kimsesizliğime ağladım.
Yağmura gizledim gözyaşlarımı.
Yanlışlarım götürür diye doğrularımı,
Cevapsız bıraktım tüm sorularımı.

Geç oldu ama anladım,
Yokluk sadece parasızlık değilmiş,
Cömertçe dağıtılan sevgi nankörce reddedilebilirmiş,
Ağlarken uydurulan bahaneler çok çocukça olurmuş,
Rüzgarlar yanan bir kalbi söndürmezmiş,
Söndürmeye çalıştığın aşkı körüklermiş,
Aldığın her nefeste onun kokusu sızlatırmış ciğerlerini,
Gördüğün her yüz ona benzermiş,
Kalbin yerinden çıkmak için uğraşırmış her gördüğünde,
Unutmak,unuttuğunu sandığının adını duyana kadarmış.