sana borcum varmı bilmiyorum.
Belki bu son gelişiimdir.
Belkide bu son görüşümdür. Kapını çalmam bir daha.
Ama aile kavramı bu değil
Annelik bu değil. Eş olmak bu değil.
Bu fedakarlığımın karşılığı değil. Hak ettiğim bu değil. Emeğim bu değil
Verdiğim mücadele bu değil. Hibir zorluk yıkmadı beni. senin beni anlamayışın. Yanılgıların. Yanlış bakışların. Vurdumduymazlığın. İnsan olamayışın. Yoruldum dayanamıyorum artık sabrım kalmadı.
Seninle barakada yaşarken mutluydum. Parasızken mutluydum.evsizken. geleceksizken mutluydum. ama aç gözlülüğün. doyumsuzluğun. Bitmez tükenmez isteklerin beni yıktı. yok etti. kaprislerin ve komplekslerin. hiçbirşey değilken. kendini herşey sanman. Yinede beni bağışla. belki bilmeden suçluydum. belki anlatamadım kendimi. Belki yetersizdim. Ama belki kötü bir insan değildim. asla olmadım. ölürsem beni bağışla. Küstüm kendime. Küstüm yaşama. Aldım küskünlüğümü gidiyorum. Aldım acılarımı. kötülüklerimi götürüyorum. Kahrım yaşama. Çocuklarımdan soğuttun. Kopardın değerlerimi. Onlar beni hep kalleş. Hep korkak. Hep yalancı. Hep güvenilmez. Hep sıradan. hep özelliği olmayan.hep kalitesiz sanıyor. Öyle anlattın. Öyle tanıttın. Onlar çocuk anlamaz.ne dersen o zanneder. Bu başarısız. Bu kariyersiz. Bu şerefsiz dedin. Onu dinleme. ondan uzak dur. Ondan hep iste. ondan hep al. ona hiçbir şey verme dedin. Ahlakını bozdun yaşamın. Bir babaya bunlar söylenmezdi. Sen zevkle defalarca. Hergün. hiç bıkmadan. yorulmadan tekrarladın. Sabah kahvaltıda akşam okul dönüşü söyledin. Hiç düşünmedin bir aileyi yok ettin. Bu benim ailemdi. Bu bendim. Bu çocuklarımdı.fedakarlık yapmadın. Anlayış göstermedin. Hep üstün olmak istedin.sevgi vermedin. Saygı vermedin.ilgi vermedin. uyudun uyandın aşağıladın. beni yaşamdan. Beni evimden. Beni şehrimden. Beni işimden. Beni benden soğuttun. ne tadı ne tuzu kaldı. Artık dayanamıyorum. artık bitim. Takatsizim. Artık susanıyorum. Artık sabredemiyorum.artık kaçamıyorum. Ama seni sevdim. Hep insan gibi insan olmanı istedim. Umut ettim. Seninle yaşadıklarımı sevdim. Buda onursuzlukmudur. Bilemem. Çocukların annesiydin.hayat arkadaşımdın. Sana veremediklerim için üzgünüm. Yine zengin olursam. Yine gelirim. o zaman seversin. O zaman susarsın geç değilse….ama geç olacak biliyorum
Kayıt Tarihi : 1.6.2012 00:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!