Geç Mevsim Şiiri - Vildan Poyraz Coşkun

Geç Mevsim

geçmiş asılı soğuk evde
buyur eder eskimiş kanepe
hücrelerde örülen yalnızlık ağı
toplanır gözlerde katarakt anılar

davetkar bir kavanoz bal içine
oynaşarak banar aç sinekler
bir çift benekli el dayanır
masa karaağaç, görünümü masum

kavrulur benlik mor gecelerde
kaldırılır dolapların kuytusuna
yorgan altı karanlığında
sarılır dokunaklı dil yarası

geniş alnına doluşur derin çizikler
vicdanla dağlanır yürek göze
harcanan yılların kayıpları elde
şatafatlı dünün yıkık servetinde

olgunlaşan düşüncelerle geçilir yol
buruşuk boynuna yaslanarak
yaprak yığınları içinde iki büklüm
dağılmışlık tökezletir erte vakitlerde

siyah gözlerindeki yorgunluk
çöker kaderinin üzerine
ağır bir sis gibi abanır
geçer mevsimler önünden

Vildan Poyraz Coşkun
29.09.2012