Geç(me)miş Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Bir tomurcuk açardı gül yanaklarıyla
Şen bahçemizden sular akardı
Elleri bağrında dikilmiş şehrime
Saçların, annem kokardı..

Hergün geçtiğim köşe başlarında
Gülen yüzünde yahut çatık kaşlarında
Neler bulduğumu bilmediğim bakışlarında
Döner dolaşır bir soğuk, içimi yakardı..

Bir çığlık, sisli vagonlar ve ilk yolculuğum
Neydi, kimdi bilmeden hasret duyduğum?
Mahzun bakışlarında, uykuları titreyen çocukluğum
Uzanır pencerelerden maziye bakardı..