Kurumaya dökülen yaslı yapraklar.
Bulutuna veda eden nazlı kar tanesi.
Denizin parçasıyken sahilinde yok olan dalgalar.
Kitap rafının solunda klasikler arasında,
Tozlu yaprakların ortasında kurutulmuş gonca.
Kaybolduğunu bilen, kabullenemeyen meçhul.
Martıların gözünden denizin karanlığı, derinliklerinde bilinmez yalnızlığı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta