çıdam dediğin keskinliğe
derdini denize dökesin
umudunu söndürmeden
sığındığın güne anık
sormadan geçişinden beri
ne ırmaklar aktı köprüden
yüreğinde darmadağınık
düşler örülürken
yamacına serildiğinde
kızgınlığı geçmemiş
güneş yığılırken tepende
dumansız tütüşünden
dağlarına kar düşmüş
eteğine duman
taşına toprağına
kurban olduğum
kukumav kuşu değilim
her geçene
her gecede ötecek
süngülerinde ingin
bir varmış bire varmış
birbirini savarmış demeden
geç kalmadan sürgit yoluna
uğrun ola
de hadi
100612denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.8.2012 04:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!