Karar verememek, her an bocalamaktır.
Soluklarım daralıyor bu şehirde.
Ne dersen de, belki de bu “kaçmaktır”.
Kaçış bir arayıştır belki de...
Yıllar bu gençliğimi kovalarken,
Yelkovanın sesiyle barıştım.
Hayatımda dostluk, mana ararken
Çoğu zaman yapayalnız kaldım.
Ben bu yüzden ufukları özlerim!
Kalp atışım hüzün eşliğinde,
Sonsuzluğa geç kalmadan giderim.
Gitmek, bağışlamaktır belki de...
Kayıt Tarihi : 12.4.2010 01:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)