Henüz yürümediğin sokaktan geçtim bugün.. Gitmediğin çay bahçesinde oturdum...Genzime doldurmadığın kokunu çektim içime.. Tenimi yakmamış sıcağına dokundum..
Henüz tanışmadığımız o anı seyrettim gözlerinden.. Ve sözlerinden dökülen o kararsız heyecanı hissettim..
Henüz...Henüz sevmediğin yüreğimde yer açtım sana.. O deli bakışını, o serseri dokunuşunu hissettim... Alabildiğine korkuyordun, utangaç susmaların gölgesinde anne kokuyordun..
Henüz ağlamamıştın avuçlarımda, henüz küfretmemiştin hayata tıka basa.. Henüz canımı yakarcasına aşık değildin bir başka adama..
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta