7 yıl sonra bir fotoğrafını gördüm
çok masum gülümsüyordu.
üstelik yalnızda değildi 3 kişilerdi..
resimlerine bakınca kendimi bir dengbejin sesinin sıcaklığında, munzurun sisli dağlarında kaçak bir sigara tüttürüken farkettim.
karadenizin tek evlerden oluşan o ormanlık köylerinde odanın köşesine geçmiş, gözlerini pencereye dikip ağaçların arasından süzülen güneş ışıklarını seyrederken farkettim..
urfanın 45 derece sıcaklığında kendimi üşürken farkettim.
evladını kaybetmiş bir baba gibi; oğlunu çocukluğu dışında birkerecik olsun öpememiş ve oğlumm seni seviyorum diyememişliğin pişmanlığını içine atmış bir şekilde farkettim..
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta