7 yıl sonra bir fotoğrafını gördüm
çok masum gülümsüyordu.
üstelik yalnızda değildi 3 kişilerdi..
resimlerine bakınca kendimi bir dengbejin sesinin sıcaklığında, munzurun sisli dağlarında kaçak bir sigara tüttürüken farkettim.
karadenizin tek evlerden oluşan o ormanlık köylerinde odanın köşesine geçmiş, gözlerini pencereye dikip ağaçların arasından süzülen güneş ışıklarını seyrederken farkettim..
urfanın 45 derece sıcaklığında kendimi üşürken farkettim.
evladını kaybetmiş bir baba gibi; oğlunu çocukluğu dışında birkerecik olsun öpememiş ve oğlumm seni seviyorum diyememişliğin pişmanlığını içine atmış bir şekilde farkettim..
üstelik onunda bunlardan haberi yoktu..
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!