Geç Kalınmışlık Şiiri - Raziye Aktaş

yok, hayır gelme..!
birikmiş yorgunluklarım var üzerimde
takılır ayağım anılara, düşerim yine yüreğine..
gelme..
gücüm yok karşılamaya
kopuverir en sağlam yerinden şah damarım
incinir yine yüreğim, en olmadık yerinden.
geleceğini söylesen de gelme
alıştım yokluğuna nasılsa,
gelirsen, karışır düzenim
gözyaşlarım yönünü şaşırır..
henüz alıştırmadım kendimi gelişine
elim dolaşır ayağıma, yanlışlıkla gidiverir eline.
olur da seversem yine;
üzülür yanaklarım, kaçar gamzelerim içine..
korkarsın yalnızlıktan bilirim, bu yüzden gelme..!
tek kişilik değildir kalbin, getirme onları da beraberinde
gelirsen kaçıverir aklım yerinden
ki, hiç durmadı zaten olduğu yerde..
uzanma yüreğime, pisliğe bulaşmış ellerinle
yıka en taze gözyaşlarımla onları, çalmadan henüz kapımı..
yorgunum..
beklemek yordu bir hâyli..
bir tek sana işleyen zaman dilimlerini yanına katıp gelme
hızlı olmasın gelişin, savurma saçlarımı rüzgârınla,
dudağıma daha ulaşmamış yaşlarımı dondurma olduğu yerde
kesme ipini gözlerimdeki darağacının ve devirme taburemi gelipte
geç kalınmışlığın hüznüyle dön arkanı,
yarıda kalmış hayallerimin, kalan yarısını da götür beraberinde
uymaz artık hiçbir parçası, bir diğerine..
sen en iyisi,
kaybettiğin zamanın muhasebesini yaparken beyninde,
göm beni yüreğinin en derinine..