Gündüzü düşlerken gecenin bir vaktinde,
Aydınlığın sanar da beklersin sabahı.
Tüketip de ömrünü, unutursun Rabbini akdinde,
Yakana yapışır kabrinde, boşa giden zamanın ahı.
Sen uyanmayı şafak vakti mi sanarsın ?
Ölüm değil midir ki uyandıran hülyadan?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta