Geç kaldın yârim Şiiri - Uğur Ali

Bir kadın geçiyor önümden eteği rüzgârda uçuşurken
Kalabalıkta kayboluyor adımları uzaklaşıyor gitgide
Gerdanı süt liman, endamı o biçim bir kadın
Küçük bir tekne oluyorum arkasında
Kızıl dokunuşlarla dalgalanıyor düşlerimde
Bu bahar farklı olacak diyor fısıldanmalarım
Bedenim gölgesinden taşar vaziyette öğle vakti
Ufkumun bir uçunda martılar aşka tutuşuyor
Sevişenlerde var bu havalarda gözleri yaşlı kalanlarda
Bense bir bankın uçunda yârimi bekliyorum
Ha geldi ha gelecek vakit öldürüyorum
Zamanla suya karışıyor vaatlerim ve çırpınıyor dilediklerim
Kalabalık gitgide tenhalaşıyor kaldırımlarda
Gürültülü caddeler güneşle birlikte karanlığa gömülüyor
Sokak aralarında serseri atışmaları boy gösteriyor
Bir adam şarabını yudumlarken aşka küfrediyor
Gecekondularda ekmek kavgasının patırtısı yayılıyor
Bir anne çocuğunun ardı sıra ağlıyor gitme diyerek
Sen söyle kaç sigara bıraktım yere kaçını içemeden söndürdüm
Nefesim bir an kendini bırakır gibi oluyor
Biraz daha bekliyorum gelecek umuduyla sarılıyorum yokluğuma
Ne gelen var ne giden, yüzüm sütünü arayan kedilere dönmüş
Utanıyorum bu yalnız kalan yanımdan
Kalkıp gitmek istiyorum ama olmuyor
Saatime sitem ediyorum bozulmuşçasına
Bedenim ruhuma kafa tutuyor, durun diyorum dinleyen yok
Beklide ben geç kaldım diye avunası sözlere saklanıyorum
Ama bende biliyorum, kendimi kandırıyorum
Sonra elimdeki güller saçılıveriyor yerlere
Karanlıkta kayboluyorum çaresiz bir halde
Bir söz söylüyorum beni duymasını isterken
Geç kaldın yârim geç kaldın