Dünyaya 2 ay geç kaldım,
İlkokula işlerden geç kaldım,
Eve dönerken hep geç kaldım,
Yemekte hep ben geç kalktım.
Liseyi 4 yıl okudum bir yıl geç bitirdim,
İnşaatta çalıştım Dershaneye geç kaldım,
Üniversiteye arkadaşlardan 2 yıl geç gittim.
Büte kaldık 3 ay geç mezun oldum
Askere 5 ay geç gönderildim
Mesleğe 1 yıl geç başlatıldım
Hukuk büromu 3 ay geç açtırdılar
Duruşmalarımı her zaman geç aldılar
Sevdiğimden 2 ay geç dünyaya geldim,
Evlilik teklifimi 3 yıl geç yaptım,
Ev almakta, evlenmekte 4 yıl geç kaldım,
Arkadaş toplantılarına hep geç çağrıldım.
Kare kurulduktan sonra kahveye gittim
Anahtarı hep kahveciden istedik
Benim mi başım geçlerle belada
Yoksa geçlerin mi başı benimle belada.
28.09.2004 ADLİYE
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 16:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir geçmişle şuan arasında gidip gelen ve hayatta geç kalmaktan sıkılan ayrıca zamanı dolu dolu yaşamak isteyen bir şairin sızlamasıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!